Ontslagen? Misschien wel het beste wat je ooit is overkomen.

Je hebt jaren je ziel en zaligheid gegeven aan een bedrijf en ineens sta je daar. Door bijvoorbeeld een reorganisatie beslist je werkgever dat jullie niet meer verder gaan. In een paar weken of soms zelfs dagen ruim je je bureau op, schrijf je een overdracht en ga je niet meer naar je werk. Lekker uitslapen? Zeker, maar vaak krijgt ook je ego een flinke deuk. Ons werk is onderdeel van wie we zijn. Als je ‘de zak’ krijgt staat ‘wie jij bent’ ineens op het spel. Dat maakt onzeker. Je twijfelt aan alles en hebt misschien spijt dat je zoveel van jezelf gegeven hebt. ⁠

Hoe ga je hiermee om?

⁠Om te beginnen is het belangrijk om te accepteren dat wat er is gebeurd, niets met jou als mens te maken heeft. En dat is best lastig. We verbinden ons als mens met een bedrijf en dat is in wezen een ongelijke verhouding. Hoewel er wel mensen werken, is het bedrijf zelf geen mens. Het bedrijf zal zich nooit op dezelfde manier met jou verbinden als mensen dat doen. Het ontslag is een zakelijke beslissing en doet niets af aan wie jij bent als persoon. Je werk is wat je doet, niet wie je bent. 

En dan moet je een keuze maken 

Kies je om ‘boos’ te blijven op je oude werkgever en om vast te houden aan hoe het was of had kunnen zijn? Of kies je ervoor om de mogelijkheden te zien en deze periode te gebruiken om erachter te komen wat je nu écht wilt. ⁠Misschien kun je langzaam de gedachte toelaten dat dit ontslag het beste is wat je had kunnen overkomen. 

De mensen die voor het laatste durven te kiezen (durven ja, want deze keuze vraagt moed), komen vaak bij mij voor hulp. Voor mij als coach is het een feest om deze mensen  te helpen zich weer te verbinden met lang gekoesterde dromen. Dromen die ze vaak waren vergeten omdat ze te druk waren met hun werk. 

Aan mij de taak het stof van die dromen af te blazen en ze weer te laten geloven in eigen regie en kracht. En daar wordt ik dan weer blij van.